We gebruiken bewust en onbewust onze spieren. Van onbewust gebruik worden we ons pas bewust als we spierpijn hebben.
Ook uitdrukkingen als: verlamd zijn van schrik, hij vertrekt geen spier, stijf staan van de zenuwen, het ene been niet voor het andere krijgen, geven het belang aan van de functie van de spieren.
Kinesiologie is de wetenschap die zich bezig houdt met de motoriek van het menselijk lichaam, de leer der beweging. Toegepaste kinesiologie is een combinatie van westerse chiropractie (het werken met spieren) en oosterse filosofie (het werken met meridianen).
De grondlegger van de toegepaste kinesiologie is de chiropractor George Goodheart. Goodheart ontdekte dat het niet de gespannen en verkrampte spieren waren die pijn en spierverkramping veroorzaakten, maar een tegenoverliggende, samenwerkende spier. John F. Thie, een volgeling vanaf het eerste uur, heeft zijn systeem vereenvoudigd en gemaakt tot een preventief gezondheidssysteem. De kennis en toepassing van energiebanen komen uit de Oosterse geneeskunde. Iedere meridiaan is verbonden met een orgaan.
Spieren reageren op diverse impulsen. Stress verzwakt of verkrampt een spier. Door stress worden stoffen aangemaakt die chemische reacties kunnen veroorzaken. De samenwerkende spier gaat hierop reageren. Met als gevolg: een verkeerde lichaamshouding.
Ieder lichaam zal van nature proberen een verstoring of blokkade op te heffen. Maar als negatieve invloeden zich blijven herhalen, wordt het steeds moeilijker om het evenwicht te hervinden. Het lichaam probeert te balanceren en gaat als gevolg daarvan compenseren, waardoor een aangepaste balans ontstaat. Aanpassingen gaan ten koste van onze vitaliteit. Dit kan bijvoorbeeld vermoeidheid veroorzaken. En op lange termijn chronische klachten tot gevolg hebben. Door middel van toegepaste kinesiologie kan de verstoorde energie weer stromen, waardoor het harmonisch evenwicht hersteld wordt. Het weerstandsvermogen neemt toe, waardoor men spanningen gemakkelijker kan verwerken.